miércoles, 28 de abril de 2010


A PESCADERÍA, UN BARRIO OCULTO NO CENTRO
UN DOCUMENTAL DE BORJA VILAS

MONTAXE
BORJA VILAS E ROI RIBEIRA

MUSICA

MIGUEL PRADO
JOZEF VAN WISSEM

SRASRSRA
'CHAQUETA DE DROGA'

MANOLO KABEZABOLO
'POLAKO NOT DEAD'












AGRADECIMENTOS:

CENTRO GALEGO DE ARTES DA IMAXE, ASOCIACION DE VICIÑOS ENSENADA DO ORZAN, COCIÑA ECONOMICA, CIRCULO DE ARTESANS,
LA FLOR DEL JAMON, TEJIDOS OLIVA, ABUELA LEO, BAR EL MOLINO, BAR LA BARRA, BAR CHURRERIA DARO, DISCOS PORTOBELLO, IOLANDA, JULINHO, SAMUEL, MARCOS E FRANCESCA, ANA E WEAH E TODOS OS VICIÑOS DO BARRIO

LA PESCADERIA: UN BARRIO OCULTO NO CENTRO
E UN PROXECTO DE PESCADERIA20 PARA ACIDADEDOSBARRIOS. ORG
[xoves e venres as 22.00 horas no cine na pescadería]

martes, 27 de abril de 2010








Como modo de hacer visibles las formas y lógicas de La Pescadería en contraposición al ocio generalista propio del Centro, se propone la proyección de uno o varios filmes en localizaciones singulares del barrio, fomentando la asistencia de los vecinos a este “Cine en el Barrio” en pleno centro.

En las semanas previas a estas proyecciones se filmará material propio en el que los vecinos podrán exponer sus puntos de vista sobre el barrio, sus reclamaciones, sus cotidianidades pretéritas y presentes etcétera, emitiéndose un montaje de estas filmaciones en las sesiones de cine. Con ello se pretende fomentar una participación ciudadana y dotar al acto de un carácter bien distinto al del ocio genérico del centro.

“A Cidade dos Barrios” visitará La Pescadería durante la semana del 26 de Abril al 2 de Mayo, semana en la que tendrán lugar estas sesiones de “Cine en la Pescadería” en algunas de las localizaciones propuestas. Esta acción pretenderá poner en valor espacios urbanos que a día de hoy se encuentran infravalorados y sin usos sustantivos, generando usos imprevistos que experimenten con las singularidades propias de La Pescadería, un barrio oculto en el centro.










lunes, 26 de abril de 2010









A proxección destas filmacións forma parte do proxecto A Cidade dos Barrios (acidadedosbarrios.org), que pretende unha aproximación a realidade dos diferentes barrios da Coruña dende a expresión dos seus habitantes.

O Centro Galego de Artes da Imaxe
, realiza a selección dos filmes relacionados coa temática da investigación, a Pescadería: un barrio oculto no centro
.

En ambas datas proxectarase ademáis unha curta de Borja Vilas, na que os veciños manifestarán as suas visións e inquedanzas sobre o barrio da Pescadería.








PROXECCIÓN DE DOCUMENTAIS
>ESCENAS DE LA CORUÑA [1926, 11']

>A CIDADE QUE SE NOS VAI [Carlos A. López Piñeiro, 1979, 7`]
Encargo do Colexio de arquitectos de Galicia ao activo Grupo Imaxe, denuncia e describe a especulación inmobiliaria e a degradación mediambiental na cidade da Coruña. Con música de Eno e Propol Vhu e carente de voz narrativa, está estruturado en dúas partes: unha con fotos fixas evocadoras da cidade a inicios do século XX; a segunda un percorrido en coche polo centro que permite observar as galerías, o patrimonio, os signos de identidade (Cidade Vella, Dársena, Praza de Pontevedra) desde unha perspectiva crítica.

>LA CORUÑA, CIUDAD EN LA QUE NADIE ES FORASTERO [Ramón Sáiz de la Hoya, 1965, 20']

>ACCESOS A LA CORUÑA [Ramón Sáiz de la Hoya, 1971, 11']




EL PISITO [Marco Ferreri, 1959, 87’]
No Madrid de finais dos 50 observamos os problemas para acceder a unha vivenda e mesmo a unha vida digna. Demoledor retrato da España predesarrollista, baseado nunha excelente historia de Rafael Azcona.





CAMAROTE DE LUJO [Rafael Gil, 1957, 92’]
Agridoce reflexión sobre a emigración que soprende polo seu naturalismo a pesar de estar enmarcada en plena ditadura.
Adaptación dunha novela curta de Wenceslao Fernández Flórez, está integramente rodada na cidade da Coruña.

viernes, 16 de abril de 2010

"Este conocimiento no se conoce. Ocupa, en las prácticas, una situación análoga a la que se otorga a las fábulas o a los mitos de ser las expresiones de conocimientos que no se conocen por sí mismos. De una y otra parte, se trata de un conocimiento que los sujetos no reflexionan. Lo presencian sin poder apropiárselo. Son finalmente inquilinos y no los propietarios de su propia habilidad práctica. En cuanto a sus intenciones, uno se pregunta si hay conocimiento ( se supone que debe haberlo), pero es conocido solamente por otros que no son sus portadores. Como el de los poetas o los pintores, la habilidad de las prácticas diarias sólo sería conocida por el intérprete que lo ilumina en su espejo discursivo, pero tampoco lo posee. Así, no es de nadie. Circula de la inconsciencia de los practicantes a la reflexión de los no practicantes, sin depender de ningún sujeto. Es un conociemiento anónimo y referencial, una condición de posibilidad de prácticas técnicas o doctas."

-los relatos de lo que no se sabe-
la invención de lo cotidiano. m. de certeau.

lunes, 12 de abril de 2010



















pescadería a go gó

miércoles, 7 de abril de 2010

Archivo del blog